Ο Mark Tremonti μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας από τους πιο ταπεινούς, low profile μουσικούς/συνθέτες/performer στις μέρες μας και όχι μόνο. Διαθέτει καταπληκτικές κιθαριστικές ικανότητες και είναι βιρτουόζος στο είδος του. Τον έχουμε γνωρίσει στις μπάντες, όπου έχει δείξει τα διαπιστευτήριά του, τους Creed και τους Alter Bridge, ως lead κιθαρίστας. Είναι επίσης πολυβραβευμένος, και με Grammy (2011) και από τα περιοδικά “Guitar World” και “Total Guitar”, αποδεικνύοντας την αξία του και τη συνδρομή του στο μουσικό στερέωμα. Ο πρώτος του solo δίσκος, “All I Was” (2012), μας εξέπληξε θετικά, αποτελώντας ένα από τα αγαπημένα μας albums για εκείνη τη χρονιά, αλλά και γενικότερα. Στην πραγματικότητα, αποτελούταν από συνθέσεις του, που δεν υπήρχαν σε δίσκους ούτε των Creed ούτε των Alter Bridge.
Το “Cauterize”, λοιπόν, συνεχίζει εκεί, που μας άφησε το “All I Was”. Είναι εξαιρετικά heavy, περισσότερο απ’ ό,τι παλιότερα, χωρίς να χάνει το μελωδικό του χρώμα. Το ξεκίνημα με το καταιγιστικό riff του “Radical Change” δίνει τον τόνο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ο Tremonti έχει το riff κάτω από την μασχάλη του και το προσφέρει με αρκετά πωρωτικό τρόπο. Τα riffs του, thrash, grunge, απλώς hard rock ή αργά και doomy, δείχνουν ότι ο τύπος δεν «το ‘χει» απλά, αντίθετα, σε αναγκάζει να ανατρέξεις στις μουσικές του επιρροές (Metallica, Slayer, Pantera, Alice in Chains, κ.ά.). Οι μελωδίες με τα riffs εξαπολύονται και εναλλάσσονται αρμονικά. Στο ομώνυμο “Cauterize” οι εναλλαγές ρυθμού στο riffing αλλά και στo drumming επιβεβαιώνουν το τελείωμα του κομματιού, όπως καταλαγιάζει η μέρα με το ηλιοβασίλεμα. Το κομμάτι “Arm Yourself” έχει και αυτό δυναμικό ξεκίνημα, φοβερό μεσαίο/αργό section και refrain, που σου μένει, αφού πρώτα απολαμβάνεις το headbanging κατά βούληση! Πηγαίνοντας σε post-grunge μονοπάτια με το “Dark Trip”, κάνεις στην πραγματικότητα ένα όμορφο ταξίδι – o Tremonti δεν είναι μόνο καταπληκτικός κιθαρίστας, αλλά και ένας εξαιρετικός τραγουδιστής/ερμηνευτής, ο οποίος αποδίδει παραπάνω από πειστικά πίσω από το μικρόφωνο, αποδεικνύοντας τις πολύπλευρες αρετές του και την πολυσχιδή προσωπικότητά του ως μουσικός. Σημειωτέον ότι στο δίσκο συμμετέχει ως μπασίστας ο υιός Van Halen, Wolfgang, ο οποίος δεν ακολουθεί τον Mark στην περιοδεία για το δίσκο (λόγω υποχρεώσεων με τους Van Halen), ο Eric Friedman ως ρυθμικός κιθαρίστας και στα δεύτερα φωνητικά (φίλος του Tremonti από τις περιοδείες με τους Creed), καθώς και ο drummer Garrett Whitlock, συνθέτοντας μια πολύ δυναμική και αποτελεσματική τετράδα.
Το μόνο σίγουρο για τον Mark Tremonti, και κάτι, για το οποίο κερδίζει το σεβασμό από τους μουσικόφιλους, είναι η διαρκής του επιθυμία να βελτιώνεται, παρουσιάζοντας εξαιρετικά έργα, και ως ενεργό μέλος ενός συγκροτήματος, όπως οι Creed ή οι Alter Bridge, και βγαίνοντας από το safe box του, προκαλώντας τον εαυτό του και ολοκληρώνοντας το μουσικό του προφίλ.
- 8/10
Αντώνης Μαντζαβίνος
