Το ντεμπούτο album των Σουηδών Niels Nielsen και Slidin’ Slim κερδίζει εντυπώσεις από την πρώτη μόλις ακρόαση. Σερβίροντάς μας ένα παράδοξο πιάτο – dark electro, progressive psychedelic blues – με γεύσεις, που σε προβληματίζουν και δεν ξέρεις αν ταιριάζουν – ωστόσο, αν τολμήσεις και δοκιμάσεις, θα δεις πως είναι απρόσμενα και ιδιαίτερα νόστιμο! Ταξιδιάρικο και ρυθμικό, με μπόλικες δόσεις μελωδίας, συνδυάζοντας ακόμα και τους ανατολίτικους ρυθμούς με στοιχεία εκκλησιαστικής μουσικής, σε εκπλήσσει διαρκώς και σε παρασύρει στην σκοτεινή του δίνη, στην οποία μπορεί και να θελήσεις να στροβιλίζεσαι αργά – πολύ αργά, χωρίς τελειωμό. Δεν είναι τυχαίο ότι όλη η Ευρώπη αποθεώνει την δουλειά τους. Πρόκειται για ένα album δύσκολο στην ακρόαση, με πολύ σκοτεινούς στίχους, «ειλικρινείς» , όπως τους χαρακτηρίζει η μπάντα, με θεματολογία τους – τι άλλο; Τον θάνατο, την θλίψη, τον Θεό, την απομόνωση, την έλλειψη πίστης σε κάτι ανώτερο, την απογοήτευση απέναντι στην ανθρώπινη φυλή, στίχοι εμποτισμένοι με τον πόνο της εμπειρίας, που χαρακτηρίζει τους ιδρυτές της μπάντας, οι οποίοι είναι καταξιωμένοι και πολλά χρόνια μουσικοί. Η εμπειρία δεν κρύβεται … άκου τι έχουν να σου πουν οι μεγάλοι.
- 8/10
Ηρώ Καλλιγέρη
